คือสิสุดคักแล้วหนอ จั่งว่าอยากไป
เหตุผลของคนเบิดใจ อ้างหยังกะคือสุอย่าง
แต่น้องฮู้บ่ ความรู้สึกของคนที่ฟัง
มันเบลอคือถืกยาสั่ง หาทางไปต่อบ่เป็น
ประเด็นคืออ้ายยังฮัก อยากกอดเจ้าไว้
แต่ต่อรองอิหยังบ่ได่ ยืนน้ำตาไหล ใจชา
วาระสุดท้ายที่บ่อยากเจอก็เดินเข้ามา
คืนใจให้กันโลดสา น้องว่าเฮาไปกันบ่ได้
กองมันไว้สาเด้อ ฮักอ้าย ให้เจ้า
ถึงมันสิฮ่างสิเก่า ถ่าน้องบ่เอากะกองมันไว้
แล้วหันหลังหนี บ่ต้องแยแส
เพราะอ้ายมันแค่คนอยู่นอกใจ
บ่มีผลพอให้เจ้าเปลี่ยนใจกับฮักที่อ้ายมี
ถ้าบ่ดีกะกองมันไว้
เจ็บจนยอมถึงยังบ่พร้อมเมื่อเจ้าเอ่ยลา
บ่ขอรับคืนเด้อหล่า ถึงมันมีค่าบ่พอ
กะฮักเบิดใจ ยังบ่คู่ควรพอได้ไปต่อ
ได้แต่ยืนเฮ็ดหน้าก่อซ่อ ส่ำนี้ล่ะหนอ คนสิถืกถิ่ม
กองมันไว้สาเด้อ ฮักอ้าย ให้เจ้า
ถึงมันสิฮ่างสิเก่า ถ่าน้องบ่เอากะกองมันไว้
แล้วหันหลังหนี บ่ต้องแยแส
เพราะอ้ายมันแค่คนอยู่นอกใจ
บ่มีผลพอให้เจ้าเปลี่ยนใจกับฮักที่อ้ายมี
ถ้าบ่ดีกะกองมันไว้
กองมันไว้สาเด้อ ฮักอ้าย ให้เจ้า
ถึงมันสิฮ่างสิเก่า ถ่าน้องบ่เอากะกองมันไว้
แล้วหันหลังหนี บ่ต้องแยแส
เพราะอ้ายมันแค่คนอยู่นอกใจ
บ่มีผลพอให้เจ้าเปลี่ยนใจกับฮักที่อ้ายมี
ถ้าบ่ดีกะกองมันไว้